نااندیش انداز(اَ اَ) نااندیش که بدیهه باشد. (دساتیر). نااندیشنده. بدیهه گو ادامه... نااندیش که بدیهه باشد. (دساتیر). نااندیشنده. بدیهه گو لغت نامه دهخدا
